บทกลอนจากพระวิปัสสนาจารย์

เมื่อวันที่ 10 - 20 กรกฎาคมนี้ หลวงปู่ได้อบรมคณะครูวิปัสสนาจารย์ที่จะไปสอนพระบวชใหม่ในช่วงพรรษานี้ จำนวนประมาณ 200 รูป วันสุดท้ายที่จบงาน มีพระรูปหนึ่งได้อ่านกลอนที่เขียนถึงหลวงปู่ คุรุผุ้ประเสริฐ ได้อย่างน่าประทับใจ เราแอบเห็นบางท่านใช้ทิชชูซับน้ำตาเลยละ เรารีบไปขอถ่ายเอกสารมา แล้วส่งไปให้ก้องเกียรติออกในรายการ สภาธรรมของ ASTV เมื่อวันเสาร์ที่แล้ว ทราบว่า ท่านก็บังเกิดปิติเล็กๆ สิ่งเหล่านี้คงทำให้ครูบาอาจารย์หายเหนื่อยบ้าง หลังต้องขับเคี่ยวกับลูกศิษย์ประเภทที่ต้องเข็นเขาลงครกแบบพวกเรา ใจความบทกลอนชิ้นนี้ มีอยู่ว่า......

เมื่อเย็นหนึ่ง พระพี่ รี่มาหา
ว่าตำบล โทรฯมา หากระผม
รับฟังความ ด้วยจิต คิดนิยม
ให้อบรม วิปัสสนา น่าแปลกใจ

ตำบลว่า เผื่อมา ใช้ประโยชน์
ใจลิงโลด อบรม กันที่ไหน
พอได้รับ เอกสาร ต้องแปลกใจ
เอ๊ะทำไม กติกา มันมากจริง

หันไปดูระเบียบ ยิ่งงงหนัก
เขาให้หลัก กติกา มาหลายสิ่ง
ผู้ที่เข้าอบรม ต้องประวิง
อย่าทำสิ่ง เหลวไหล ดูไม่งาม

ปราบพยศ ลดมานะ ละทิฐิ
ทรงสติ ชักงง เกิดคำถาม
ดำริเป็น สัมมา พอทำตาม
แต่ถึงยาม นี้แล้ว เลยตามเลย

เพราะรับปาก รับคำ เป็นมั่นเหมาะ
จะปากเปราะ เปลี่ยนไป ไม่กล้าเอ่ย
การอบรม ทำอย่างไร เราไม่เคย
ไม่กล้าเฉย ปล่อยโอกาส ให้ผ่านไป

เมื่ออยากได้ ลูกเสือ เข้าถ้ำเสือ
เพราะไม่เชื่อ คำพูด ที่ขานไข
เคยได้ยิน หลายอย่าง ไม่เหมาะใจ
แล้วทำไม จึงจะทิ้ง โอกาสทอง

มีคนเคย วิจารณ์ ปู่พุทธะ
หลายจังหวะ ดี-ไม่ดี มีทั้งสอง
มหาเพื่อน เคยพูด เป็นทำนอง
เคยมาตรอง คลางแคลง จนแหนงใจ

อุปัชฌาย์ ก็พูด ไปอีกอย่าง
ท่านปล่อยวาง ลาสิกขา เพื่อผลักไส
ละลาภยศ ตำแหน่ง เอาวินัย
จึงแปลกใจ อะไรแน่ คือของจริง

ตัดสินใจ เข้ามาดู ให้รู้ชัด
เพื่อขจัด ความไม่รู้ ในหลายสิ่ง
สิบวันคืน ได้สัมผัส รู้ของจริง
ใจต้องนิ่ง เกือบไป เสียแล้วกู

เกือบถลำ ตัวลง ในนรก
เกือบจะพบ ความโง่ น่าอดสู
พึ่งตระหนัก พบแล้ว “คำว่าครู”
ขนลุกซู่ ยิ่งพา น้ำตาซึม

แก้จริต จิตตก ยกให้ขึ้น
ให้หยัดยืน สง่า น่าเคร่งขรึม
ปฏิภาณ ฉับไว ยิ่งไม่ลืม
มันด่ำดื่ม ในจิต ยอมมอบใจ

เมื่อมาใหม่ เกือบแย่ แก้ทิฐิ
คอยตำหนิ พวกครู ดูแบบไหน
เราไม่ผิด ตัดคะแนน ได้อย่างไร
หงุดหงิดใจ งี่เง่า ไม่ได้ความ

ถูกกระแทก ฝาบาตรหล่น ก็โดนตัด
มันอึดอัด หลายอย่าง เกิดคำถาม
นั่งเก็บกรวด เก็บหิน ไม่ได้ความ
เรียงอย่างงาม ไม่ผ่าน ไม่เข้าใจ

โอ้ทิฐิ มานะ เรานี้หนอ
มันชูคอ วางหน้า มาแต่ไหน
หยิ่งทะนง หลงตัว ไม่กลัวใคร
คิดอะไร พูดอะไร ตามใจตัว

มาบัดนี้ รู้แล้ว ได้สำนึก
ที่เคยตรึก เคยคิด มันผิดทั่ว
ขาดสติ ร่ำไป ไม่รู้ตัว
จิตเริ่มมัว ตาเริ่มมอง ออกนอกทาง

ขอก้มกราบ แทบเท้า องค์คุรุ
ในจิตนี้ บรรจุ คำสอนสั่ง
จะชัดเจน กระทำ อย่างระวัง
ทุกทุกอย่าง ครูสอน ไม่นอนใจ

บทสุดท้าย ตั้งใจ อยู่ใกล้ชิด
แต่ยังติด คำสัญญา มาไม่ได้
สักวันหนึ่ง ปลดภาระ สัญญาใจ
จะทุ่มใจ ทำงาน สนองคุณ

ด้วยความเคารพอย่างสูง
พระโชคชัย ฐานิสสโร
วัดขันติเมตตา (หนองผู้เฒ่า)
อ. ด่านมะขามเตี้ย จ. กาญจนบุรี
20 / ก.ค. / 50
081-2944714